CASA JOSÉ CAÑÓN, AFUR

Op 85-jarige leeftijd lacht José Alonso Jiménez hardop. Leunend achter een oude houten en glazen toonbank die nog steeds eten en snoep bewaart van wat ooit “het” trefpunt van Afur was, stelt hij zich vrolijk voor aan de bezoekers. "Ik ben José Cañón, tot uw dienst". Sinds de oprichting, Bar Casa José Cañón, is hij al 60 jaar huisbaas en vandaag vormt zijn figuur de levende herinnering aan de lokale geschiedenis van dit kleine gehucht in het Anaga-massief.

Jarenlang was de herberg-bar van José Cañón de enige openbare ontmoetingsplaats voor de bewoners van deze regio. Daar werden, typisch voor geïsoleerde gemeenschappen, voedsel, textiel, wijn, cognac, gezouten vis, conserven, sigaretten, olie, dranken, keukengerei of zeep verkocht.

Nu biedt hij alleen wijn, bier, witte kaas, brood en water aan, aan degenen die naar zijn kleine winkeltje in Afur komen, dat nog steeds een ontmoetingsplaats is, maar aangepast is aan de noden van deze tijd.

"Hier kwamen, aten en bleven de mensen", zegt José Cañón, verwijzend naar het recente verleden, toen Bar Casa José Cañón ook 50 jaar lang dienst deed als "eethuis en herberg".

Zoals vroeger, zijn ook nu de meeste bezoekers wandelaars en passanten die de voortreffelijkheid en pracht van Anaga leren kennen en appreciëren.

“Dit is een gezegend land en toen ik geboren werd, leefden we allemaal van het land; nu gaat iedereen aan het werk', zegt hij terwijl hij verlangt naar 'de humor die mensen vroeger hadden', ook al leefden ze met een crisis. "Vandaag zijn er niet eens vier bij elkaar om een kaartspel te spelen", klaagt hij.

José Alonso beschouwt zichzelf als een bewonderaar van de “Leider van Spanje”. "Ik heb het nooit verborgen", zegt hij terwijl hij naar de hoeken van zijn verkoopbar wijst waar hij, samen met 652 flessen drank uit de hele wereld, schilderijen en afbeeldingen van Francisco Franco Bahamonde heeft hangen.

"Vroeger leefden mensen in veel dingen veel beter en wat het meest verloren is gegaan, is respect", benadrukt José die altijd graag met veel sympathie een gesprek voert.

Marc Vanderbruggen